Terapie, z których korzystamy w ISTRA centrum Fizjoterapii we Wrocławiu

Terapia manualna to zbiór wielu technik, mobilizacji stawowych oraz pozycji ułożeniowych, mających na celu poprawę kondycji tkanki, normalizację napięć w rejonie objętym dysfunkcją, ułatwienie pracy stawowej i jej odblokowanie oraz lepsze odżywienie w danym rejonie ciała.

Praca manualna bazuje na wielu metodach, które od lat są wciąż udoskonalane. Głównym celem jest oczywiście pozbycie się bólu, ale też pozostawienie tkanki w takim stanie, by ból już nie wracał. Do najbardziej znanych metod terapii manualnych zaliczamy: metodę Mulligana, Cyraxa, Kaltenborna czy Ackermana. Choć różnią się one między sobą w mniejszym lub większym stopniu, to cel przyświeca im ten sam – podniesienie jakości ruchu i zmniejszenie bólu. W centrum ISTRA korzystamy ze wszystkich tych metod, dopasowując je odpowiednio do potrzeb pacjenta.

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska | Sandra Adamiak | Ewa Lazarek | Karolina Gała

„Nie uczymy ruchów, ale czynimy aby były możliwe” K. B. Bobath.

Koncepcja Bobath terapia neurorozwojowa. Analiza głównego problemu pacjenta jest bazą do oceny klinicznej, terapii (interwencji) i postępowania z dziećmi z problemami motorycznymi, zmysłowymi, percepcyjnymi i poznawczymi. Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne oparte jest na ocenie zaburzeń wzorców postawy i ruchu podczas aktywności spontanicznej. Terapia przeznaczona jest dla dzieci z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego, jak również dla dzieci z chorobami genetycznymi, metabolicznymi, przedwcześnie urodzonych czy niemowląt mających nieprawidłowe napięcie mięśniowe oraz asymetrie. Zaburzenia napięcia mięśni i opóźnienie w ustępowaniu odruchów pierwotnych lub ich przetrwanie poza okres fizjologicznego występowania powodują odmienne doświadczenia czuciowo-ruchowe. Nieprawidłowe odczuwanie ułożenia i ruchów ciała powoduje kształtowanie nieprawidłowych wzorców ruchowych.

Główne zasady usprawniania wg koncepcji NDT-Bobath obejmują:
• wpływanie na napięcie mięśni (zmniejszenie napięcia wzmożonego i zwiększenie napięcia obniżonego), co jest możliwe dzieci zastosowaniu odpowiednich technik postępowania już od pierwszych miesięcy życia,
• hamowanie nieprawidłowych odruchów,
• wyzwalanie, wspomaganie przebiegu i prowadzenie ruchu przez fizjoterapeutę w formie jak najbardziej zbliżonej do prawidłowych ruchów z tak zwanych punktów kluczowych, którymi są: głową, obręcz barkowa i obręcz miedniczna,
• wykorzystywanie i utrwalanie zdobytych umiejętności w codziennych czynnościach.

W usprawnianiu baczną uwagę zwraca się na jakość ruchu, a nie ilość. Oznacza to, że ćwiczona sekwencja ruchu powinien być możliwie zbliżony do ruchu prawidłowego. Plan postępowania terapeutycznego jest zawsze indywidualnie ustalany dla każdego dziecka. W ustalaniu planu, tak samo jak w terapii, biorą udział wszyscy członkowie rodziny i zespołu terapeutycznego: lekarz specjalista, fizjoterapeuta, neurologopedy, terapeuta zajęciowy, psycholog i pedagog. Podczas sesji zajęć fizjoterapeuta ćwiczy całe ciało, dziecko jest dynamicznie aktywizowane. Każdy ruch jest odpowiednio przygotowywany i połączony z prawidłowym przenoszeniem lub przemieszczaniem ciężaru ciała oraz środka ciężkości na odpowiedniej płaszczyźnie podparcia. Rodzaj, tempo i rytm ćwiczeń dobiera się indywidualnie.

Masaż ten jest bardzo powolnym, jednocześnie bardzo głęboko oddziałującym na tkanki stylem pracy, w którym główne oddziaływanie zachodzi na poziomie mechanoreceptorów w tkance łącznej – powięzi.

W receptorach tych, z uwagi na ich charakter, efekt uwolnienia napięcia zachodzi po 20-40 sekundach, zatem praca jest bardzo specyficzna i spokojna. Masaż taki, daje odczucie głębokiego odprężenia i usuwa ograniczenia ruchu oraz ból spowodowany nagromadzeniem się napięć w obrębie wspomnianej tkanki łącznej. Z uwagi na uruchomienie procesów metabolicznych w danym rejonie, tego rodzaju praca, daje długofalowe skutki, w postaci rozluźnienia, ukrwienia i docieplenia danych rejonów ciała.

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska | Sandra Adamiak | Ewa Lazarek | Oleksandr Salihor

Energiczny masaż dedykowany osobom uprawiającym systematycznie sport, w czasie startów, lub w okresie przygotowań. Praca ma na celu usunięcie produktów przemiany materii z rejonów ciała wykorzystywanych w czasie treningów.

Wykorzystanie odpowiednich technik pozwala również na zmniejszenie stresu tkankowego, spowodowanego rywalizacją sportową. W ten sposób zaopiekowane tkanki, szybciej się regenerują oraz zwiększony zostaje efekt hiperkompensacji, tak pożądany przez sportowców. Masaż działa korzystnie na uelastycznienie ścięgien i mięśni, co zmniejsza kontuzjogenność i podatność na zerwania.

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska | Sandra Adamiak | Ewa Lazarek | Oleksandr Salihor

Bańki stawiane były od wieków przez lekarzy medycyny chińskiej, a od stuleci przez nasze babki i prababki. Z biegiem czasu dzięki nauce, doceniono ich działanie lecznicze. Próżnia wytwarzana czy to mechanicznie, czy za pomocą ognia, zasysa tkanki tworząc krwiak. Organizm otrzymuje impuls do samoregeneracji. Jest to terapia towarzysząca w leczeniu różnego rodzaju bólu, problemów powięziowych, dysfunkcji układu ruchu, a także wspomagająco w leczeniu grypy, zapaleniu oskrzeli czy płuc. W ISTRA Centrum Fizjoterapii pokornie wracamy do tych sprawdzonych sposobów. 

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska | Sandra Adamiak | Ewa Lazarek

Kinesiotaping czyli magiczne kolorowe plastry, które widzimy u sportowców i osób aktywnych fizycznie. Działają? A może to czyste placebo?
Plastry te przykleja się na na skórę, posiadają specyficzne właściwości elastyczne, rozciągają się tylko wzdłuż, nigdy w szerz. Utkane z wysokiej jakości bawełny. Klej naniesiony jest w charakterystyczny sposób niczym odcisk palca. Twórcą metody (lata 70′) jest dr Kenzo Kase, japoński chiropraktyk.

Plastry rozciągają się nawet do 140% swojej długości początkowej, zwiększając tym samym napięcie na powierzchni skóry w miejscu, gdzie zostają naklejone. Klej nie jest żadnym lekiem i nie ma właściwości farmakologicznych. Odpowiedni sposób naklejenia ma działanie sesnoryczne i tworzy pofałdowania powierzchni, zwiększając tym samym przestrzeń między skórą, a powięzią, umożliwiając swobodniejszą wymianę krwi i substancji odżywczych, stymuluje metabolizm, lub po prostu robi „miejsce na ruch” w danym obszarze ciała. Najczęściej stosuje się delikatne naciągi, do około 30%, których efekt jest osiągany nie przez siłę, a przez długość ich działania – 7-10 dni.

Ich działanie pozwala uporać się z krwiakami, obrzękami, zastojami limfatycznymi, bólem wynikającym z kompresji tkanek. Metoda ta wspomaga poruszanie, pracę stawową, czasem nawet doszukać się tutaj można zwiększenia siły mięśniowej (dzięki lepszemu dopływowi związków odżywczych). Dla nas jest to świetny sposób na UTRZYMANIE efektów terapii, jednak plastry same w sobie niczego nie leczą! Na co mocno uczulamy, kiedy nasuwa się myśl: przykleję plaster i po kłopocie – NIE. Największa praca jest w nas samych, plastry tylko nam pomagają.

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska | Sandra Adamiak | Ewa Lazarek | Karolina Gała

Osteopatia jest manualnym diagnozowaniem oraz terapią różnorodnych problemów zdrowotnych. Najważniejszą zasadą jest podejście do organizmu jako całości. Każdy element ciała jest ze sobą powiązany i w sposób pośredni lub bezpośredni wpływa na inną część.

W swojej pracy osteopata opiera się na strukturalnej wiedzy anatomicznej. Niczym detektyw, posługując się anatomią, fizjologią oraz palpacją analizuje objawy, kojarzy fakty, doszukując się przyczyny dysfunkcji. Przez co często źródło objawów znajduje się w zupełnie innym miejscu niż symptomy.

Osteopata kieruje się zasadą, że organizm posiada zdolności autoregulacji, samoleczenia oraz utrzymania równowagi.

Twórcą osteopatii był Andrew Tylor Still (06.08.1828 -12.12.1917). Choć on sam nie traktował siebie jako prekursora tej dziedziny. Uważał, że osteopatię stworzył Bóg, którego nazywał „Wielkim Architektem”. A.T. Still tak samo jak jego ojciec był lekarzem. Po utracie żony i trójki dzieci, które zmarły w wyniku zapalenia opon mózgowych stwierdził, że medycyna akademicka jest w wielu przypadkach nieskuteczna. Myśl ta spowodowała, że przez wiele lat skupił się na studiowaniu ludzkiego ciała. Efektem było zupełnie inne spojrzenie na organizm człowieka.

Pierwsza szkoła osteopatii powstała w 1892 roku (American School of Osteopathy, Kirksville, Missouri). W celu mocniejszego zaznaczenia różnicy między podstawową koncepcją spojrzenia na ludzkie ciało a holistycznym podejściem absolwenci szkoły otrzymywali tytuł D.O. (doktor osteopatii), a nie M.D. (doktor medycyny). Osteopatia jest doskonałym uzupełnieniem medycyny akademickiej.

Prowadzenie: Natalia Florkowska

Ten rodzaj terapii jest wyjściem naprzeciw potrzebom pacjentów w dobie pandemii. Osłabiony w wyniku choroby wirusowej układ oddechowy wymaga szczególnej troski i zrozumienia problemu. Powikłania tej choroby często wybiegają daleko poza same płuca i oskrzela, dając objawy ogólnoukładowe. Z tego powodu przyglądamy się wnikliwie organizmowi jako całości. Stres i strach towarzyszący całej sytuacji wprowadza organizm w stan zmniejszonych możliwości regeneracyjnych.
Cykl terapeutyczny, jaki proponujemy, zawiera dwa spotkania w postaci seminarium, podczas którego przeprowadzamy wnikliwy wywiad. Programujemy fizjoterapię wspólnie z pacjentem, mając na uwadze szukanie luk i deficytów dotyczących trzech najważniejszych aspektów składających się na ZDROWIE: ruch, jedzenie oraz emocje. W Centrum ISTRA oprócz fizjoterapeutów – terapie prowadzi również osteopata i psycholog – dokładamy wszelkich starań by możliwie maksymalnie zmniejszyć skutki działania wirusa.
Kolejne dwa spotkania z cyklu poświęcamy na świadomy oddech. Trening oddechowy ma na celu:
– przywrócenie zdolności oddechowej płuc
– zwiększenie wysycenia komórek tlenem, dla lepszego ich odżywienia
– wzmocnienie pracy przepony, jako głównego mięśnia oddechowego
– masaż narządów wewnętrznych poprzez efektywną pracę przepony
– zmniejszenie poczucia stresu i lęku, dzięki efektywnym oddechom
– wprowadzenie w stan wyciszenia umysłu i skupieniu na swojej osobie
– wzmocnienie pracy immunologicznego układu odpornościowego poprzez stymulację układu oddechowego
– oczyszczenie płuc i oskrzeli poprzez pracę z oddechem.
– wizualizację zdrowia, jako stymulujący czynnik emocjonalny
– zwiększenie tolerancji komórek na wysycenie organizmu dwutlenkiem węgla („Przewaga tlenowa” Patrick McKeown)

Ostatnie 6 spotkań cyklu terapeutycznego, poświęcamy pracy fizjoterapeutycznej. Poprzez terapię manualną oraz odpowiednio dobrany ruch, uruchamiamy stawy kręgosłupa w obrębie klatki piersiowej, ale też całego ciała. Skupiamy uwagę na aktualnie najbardziej wymagających pracy obszarach ciała.

Prowadzenie: Sandra Buraczyńska